Gel artık

Düşünmekten yorulan insanlar arayışın kalbinde kendilerini kaybetmiş insanlardır bir bilenin söylediğine göre. Neydi bizi biz olmaktan alıkoyan dersen, sensin demek istiyorum yalnız ve karanlık odamın havasız kuytularında. Bir gösteriş merakı benimkisi bir beğenilme isteği. Kim için yazıyorum kime yazıyorum bilinmesin isterken, sürekli merak içinde bırakmak istiyorum takip etmeyen seyircilerimi. Aynı anda mutlu olmak istiyorum sevdiğim insanların kahkahalarını duyarak. Uzak bir memleketin sıcak bir yazında ayrı ayrı serinlemek istemiyorum artık, yakarışım kendimden başkasına değil. Zira duymayan kulaklarım var anlamayan beynim. Görmeyen gözlere sahibim benliğimse hain. Ne olur bitmesin bu içimdeki sevme isteği. Bulamasam da kimseyi, belki yeterim kendime.

Geceleri uyumaktansa dinlemek istiyorum seni, hangi yalnızlığı bekliyorsun bilmem ama gelmene yakın haber yolla hazırlanayım.